تأثیر آموزش ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 90- 1389

یکی از بیماریهای روانی، اختلال اضطراب اجتماعی است که عده قابل توجهی از جوانان ما از آن رنج می برند. این نوع از اضطراب، در عملکرد تحصیلی، شغلی و کارهای روزمره زندگی اختلال ایجاد می کند.این پژوهش، به منظور بررسی تأثیر آموزش ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی با روش آزمایشی ( طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) انجام یافته است. جامعه ی آماری، شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 90-1389 است. نمونه ی تحقیق، شامل 60 نفر ، 30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل است که به طور تصادفی، انتخاب و جایگماری شده اند. برای انتخاب نمونه مورد نیاز، در آغاز پژوهش، به مدت دو هفته اطلاعیه هایی با موضوع آموزش مهارتهای ابراز وجود در سطح دانشگاه و خوابگاه نصب گردید که بعضی از نشانه های افراد دارای اضطراب اجتماعی در آن درج شده بود. داوطلبان بعد از نام نویسی، پرسشنامه اضطراب اجتماعی را پاسخ دادند. نمرات داوطلبان از بالا به پایین مرتب شد و از بالاترین نمره، به تصادف در دو گروه جای گرفت. سپس به طور تصادفی دو گروه به گروه آزمایش و گروه کنترل تخصیص یافتند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ی 25 سوالی اضطراب اجتماعی جرابک استفاده شد. برنامه آموزش ابراز وجود در گروه آزمایش در هشت جلسه ی دو ساعته، هفته ای یک بار به اجرا درآمد. بعد از اتمام دوره آموزش از دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون tاستفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره اضطراب اجتماعی آزمودنی های گروه آزمایش پس از آموزش به طور معنی داری کاهش یافت. به عبارتی می توان گفت که آموزش ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی و زیر مولفه های اضطراب اجتماعی( ترس از صحبت کردن در جمع، ترس از بیگانگان، ترس از ارزیابی توسط دیگران، ترس از انزوای اجتماعی، ترس از آشکار شدن علائم اضطراب) موثر است و باعث کاهش اضطراب اجتماعی، ترس از صحبت کردن در جمع، ترس از بیگانگان، ترس از ارزیابی توسط دیگران، ترس از انزوای اجتماعی، ترس از آشکار شدن علائم اضطراب می شود. از اینرو، لازم است دست اندرکاران امر بهداشت روان به ویژه در جمعیت های دانشجویی نسبت به ترویج آموزش مهارت ابراز وجود سرمایه گذاری بیشتری نمایند